iMalayalee MultiChannel News Portal

മൂന്നക്ഷരത്തിലൊതുക്കാൻ കഴിയാത്ത വമ്പൻ പ്രഹേളിക, ഈ ജീവിതം! മഴ പെയ്തൊഴിയവേ വെയിലു പരക്കുംപോൽ, ചിരിയും കരച്ചിലും കലരുന്നിടം. ഒരു നാണയത്തിൻ്റെയിരുപുറം പോലതിൽ കണ്ടിടാം പിറവിയെ, മൃത്യുവിനെ, ഹൃദയമുരുകിയൊലിക്കും കണ്ണീരിനെ മോദത്തിലടരുന്ന അശ്രുബിന്ദുക്കളെ. ചേർത്തു പുണരാൻ കരം നീട്ടും സ്നേഹത്തെ, കറുപ്പാർന്ന ദുർമുഖം കാട്ടും വെറുപ്പിനെ . സമ്പത്തിലുയിർകൊള്ളുംആഹ്ലാദത്തിരകളെ, ദാരിദ്ര്യദു:ഖത്തിൻ കണ്ണീർപ്പുഴകളെ. തിന്മ ചമച്ചിടും ഘോരാന്ധകാരത്തെ

പാലിക്കാനുള്ളതാണ് വാക്കും വാക്ക് നൽകിയ വിശ്വാസവും. ഒരുപക്ഷേ,

പ്രണയാർദ്രമാ നാളിൽ പ്രാണേശ്വരൻ്റെ മധുരമൂറും മൊഴികളിൽ ഭ്രമിച്ചവൾ ഉറ്റോരും ഉടയോരും പറയുന്ന വാക്കുകൾ പുച്ഛമായ് കണ്ടവൾ പ്രിയനവൻ പറയുന്നതെന്തും ശിരസ്സാവഹിച്ചവൾ വീടും നാടും വിട്ടകന്നവൻ്റെ ചൂടിനോരം പറ്റി ചേർന്നവൾ പുതുമ മാറും മുന്നെയവളെ പലർക്കുമായ് കാഴ്ചവെച്ചവൻ ഒരുനാൾപുലരുമ്പോൾകണ്ടില്ലവനെ മറ്റൊരുവനവളോടോതി നിന്നെയവൻ എനിക്കായ് വിറ്റു തലതല്ലിക്കരയുന്ന നേരം കാതിൽ മുഴങ്ങി ഉറ്റവർ ചൊല്ലിയതൊക്കെയും തിരികെ പോകാനൊരുങ്ങുനേരം

വർണ്ണങ്ങളേകിയ ബാല്യകാലം   കൂട്ടുക്കാരൊത്തു  പാറിനടന്ന വിദ്യാലയം ഇന്നും മനസ്സിൽ മങ്ങാതെ മായാതെ തങ്ങി നിൽപ്പൂ സ്ളേറ്റിലെഴുതിയതൊക്കെ മായ്ക്കുവാൻ മഷിത്തണ്ടു ഞാൻ നട്ടു വച്ചു മനസ്സിലെഴുതിയതൊക്കെ മാറാല മൂടാതെ കാത്തു വച്ചു വീണ്ടുമാകാലത്തിലേക്കൊന്നു പോകുവാനെൻ മനം ഏറെ കൊതിക്കുന്നു കൂട്ടുക്കാരെ അക്ഷരതിരുമുറ്റത്തോടി കളിക്കുവാൻ അക്ഷമയായിരിപ്പൂ ഞാനും വർഷമേഘങ്ങൾ പെയ്തിറങ്ങി വർണ്ണങ്ങൾവിതറിയമനതാരിലായ്