iMalayalee MultiChannel News Portal

ബാല്യത്തെക്കുറിച്ച് 

മണ്ണടരുകൾക്കടിയിൽ ദാഹനീർ തേടവെ  മനം ചിലപ്പോൾ വാടും വേരുകൾ തൻ സങ്കടം   ഓർക്കുമ്പോളെന്റെ ഭഗ്നമോഹത്താലു ള്ള ദുഃഖം  ഒന്നുമല്ലൊന്നുമേയല്ലെന്നു ഞാനറിയുന്നു  വീണ പൂക്കളും ക്ഷണം മായുന്ന മഴവില്ലും  വിരുന്നുവന്നു പോകുമോരോരോ  ഋതുക്കളും  കാണുമ്പോളെന്റെ നഷ്ട സ്വപ്നത്താലുള്ള ദുഃഖം   കാര്യമാക്കേണ്ടെന്നു ഞാൻ സ്വയമാ ശ്വസിക്കുന്നു  കാൽക്കീഴിൽ മണ്ണൊലിച്ചുപോയാലും പ്രതീക്ഷതൻ  നൂലെറിഞ്ഞാകാശത്തു പിടിപ്പിച്ചു യരണം  പകലും രാവും മാറിമറിഞ്ഞു വരുമെന്നു

പച്ചമരം കത്തുമ്പോൾ സിരകളിൽ കൂടുകൂട്ടുന്ന ഇരുണ്ട ഖനമാലത്തിന്റെ മേഘത്തുണ്ടുകൾക്കു മീതെ സൂര്യചന്ദ്രന്മാർ കൈകോർത്ത് നടന്നു നീങ്ങിയ വഴികളിൽ   കണ്ണിലൊടുങ്ങാ കനലുകളെ മിഴിനീരിൽ കുളിപ്പിച്ചൊരുക്കി ചുണ്ടിൽ ചിരിയെന്ന വർണ്ണവസ്തു തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു മനോരാജ്യപ്പൊട്ടുക്കുത്തി കിനാവസ്ത്രമണിഞ്ഞു നിശയുടെ കൊഴുത്തിരുണ്ട ഭയാനക യാമങ്ങളിൽ കാക്കത്തൊള്ളായിരം വന്‍കരകളിലെ എരിമലയുടെ മീതെ സ്വപ്നപരവതാനിയിൽ പാറി നടക്കുന്ന  

തിളയ്ക്കുന്ന ചൂടിൽ കൊക്കു നനയ്ക്കുവാൻ ചിറകു കുളിർക്കുവാനിറ്റു വെള്ളം കിട്ടാതെ വലയുന്നു ഞങ്ങൾ സ്വാഗതം പാടി ഉണർത്തുവാനാവില്ല ഞങ്ങൾക്ക് തൊണ്ട വരണ്ടിരിക്കുന്നു , ഞങ്ങളോടൽപ്പം കരുണ കാട്ടണേ ചോദിച്ചു വാങ്ങുവാനാവില്ല ഞങ്ങൾക്കു എടുത്തു കഴിക്കുവാൻ കൈകളുമില്ലല്ലോ, പറന്നു നടക്കുവാൻ ശക്തിയില്ല പക്ഷങ്ങൾക്കു ഒരു പാത്രത്തിലിത്തിരി വെള്ളം നൽകണേ അഞ്ചാറരി മണി കൂടി വിതറണേ കുഞ്ഞു മക്കൾക്ക് കൊണ്ടു കൊടുക്കുവാൻ , കൂടൊന്നു കൂട്ടുവാൻ മരച്ചില്ലയില്ല